کاش می دانستی
که در این غربت شبهای نیاز
این دل من به امیدی زنده است
کاش می دانستی
غم و تنهایی و این راز نیاز
هر دم از یاد توام پاینده است
باز من تنهایم
و دراین تنهایی
همه دم یاد توام
همه غم های توام
عشق تو چون کوه است
و من آن فرهادم
عاقبت می میرم
در دل کوه بلند عشقت
کاش می دانستی
کاش می دانستی . . . . . .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: